.

Biblijne ABC (37) - Księga Kapłańska. 16 sierpnia 2015

Księga Kapłańska jest księgą prawniczą i liturgiczną. Umieszczone w niej przepisy sięgają dawnych tradycji, ale obecny tekst jest wynikiem długiego procesu. Zwykle najpierw pojawiała się pewna praktyka kultu, która następnie przybierała postać spisanego przepisu. W ich dzisiejszym kształcie odnajdujemy podobieństwa do starych kultów, jeszcze przedmojżeszowych. To świadectwo starożytności kultu w Izraelu.

Księga Kapłańska jest wyrazem troski o wysoki poziom moralny ludu Bożego i należyte sprawowanie kultu. Dlatego miała wielkie znaczenie dla wychowania ludzi i przepojenia ich głęboką religijnością. Jej ideą przewodnią jest transcendencja Boga: Bóg to Pan nieskończonego majestatu, należy Mu się uwielbienie, które znajduje swój wyraz w czynnościach sakralnych. Stąd troska o ich dokładność i przepisy o czystości, gdyż do transcendentnego Boga nie można podchodzić bez należytego nastawienia i przygotowania.

Badacze dzielą Księgę Kapłańską na pięć części. Pierwsza z nich (rozdziały 1 – 7) mówi o sposobie składania ofiar. Bardzo szczegółowo omawia, co należy robić, a czego unikać przy składaniu ofiar. Chodzi przede wszystkim o ofiary całopalne, których myślą przewodnią jest oddanie czegoś Bogu na wyłączną własność. Przepisy księgi precyzują, jakie warunki muszą być dochowane, by składana ofiara była godna.

Druga część księgi odnosi się do ustanowienia kapłaństwa Starego Testamentu (rozdziały 8 – 10), zaś trzecia (r. 11 – 15) dotyczy prawa czystości. To ostatnie zagadnienie zasługuje na zupełnie odrębne potraktowanie; tu zauważmy jedynie, że nie chodzi o czystość fizyczną czy moralną, ale wyłącznie rytualną - zagadnienie zupełnie nam obce, a kluczowe dla Prawa Starego Przymierza.

Czwarta część księgi (rozdz. 16) zawiera kolejne przepisy liturgiczne (zwłaszcza dotyczące Dnia Pojednania), zaś rozdziały od 17 do 26 to tzw. Kodeks Świętości – część tekstu powstała prawdopodobnie niezależnie od reszty księgi, a dotykająca problemu czystości moralnej.

Księgę Kapłańską wyróżnia wyjątkowo mała objętość zamieszczonych opisów wydarzeń i faktów. Dalszy opis dziejów Narodu Wybranego znajdziemy dopiero w Księdze Liczb.