.

Biblijne ABC (20). II List do Tymoteusza. 14 grudnia 2014

Podobnie, jak w przypadku pierwszego pisma spośród listów pasterskich, mamy do czynienia z wieloma wątpliwościami co do pawłowego autorstwa tego dzieła. Przeciwnicy wskazują na odmienność słownictwa użytego w liście oraz na pojawianie się w nim tematów, którymi pierwotny Kościół żył dopiero w latach późniejszych. Chronologia cytowanych wydarzeń nie do końca zgadza się z relacją Dziejów Apostolskich. Niejednoznaczne są na jego temat świadectwa starożytnych Ojców Kościoła. Być może wytłumaczeniem wątpliwości byłoby przyjęcie wersji o sekretarzu, ostatecznie redagującym list w imieniu będącego w podeszłym wieku Pawła.

Jest to ostatni list spośród pisanych przez Apostoła Narodów i zarazem jego duchowy testament. Przeczuwając rychłą śmierć, Paweł przekazuje umiłowanemu uczniowi swoją ostatnią apostolską wolę. Usilnie zachęca, by Tymoteusz strzegł czystości wiary we wspólnocie i wzywa do przykładnego życia według zasad wiary.

Poza charakterystycznymi dla listów: adresem i pozdrowieniami, mamy w tym piśmie do czynienia z typową budową dzieła w gatunku mowy pożegnalnej. Występują tu: świadomość zbliżającej się śmierci, wspomnienia z przeszłości, spojrzenie w przyszłość, zachęty, napomnienia i polecenia dla potomnych. W swoim duchowym testamencie Paweł zostawia Tymoteuszowi Ewangelię i cały depozyt wiary, który otrzymał. Wzywa ucznia, by ten nie ustawał w mężnym głoszeniu Słowa Bożego, ale by go strzegł i przekazał następnym pokoleniom chrześcijan. Wyraźnie zauważa się troskę autora o to, by doktryna apostolska nie została sfałszowana, lecz była przekazywana w czystej formie.

List urzeka bardzo osobistym charakterem. Autor ma świadomość dobrze wykonanego zadania i (mając świadomość rychłego odejścia z tego świata) oczekuje nagrody jedynie od Pana. Zarazem skarży się na osamotnienie, gdyż niektórzy towarzysze go opuścili, a innych odesłał do pracy duszpasterskiej. Są w tym liście odniesienia bardzo osobiste, jak również bardzo konkretne i szczegółowe polecenia do wykonania.

Tradycyjnie przyjmuje się, że list powstał w czasie uwięzienia Świętego Pawła w Rzymie, krótko przed jego męczeńską śmiercią, za panowania Nerona.