Biblijne ABC (11) - 1 list do Koryntian.10 sierpnia 2014

Jako drugi w kolejności w kanonie Nowego Testamentu umiejscowiony jest Pierwszy List do Koryntian. Korynt to miasto portowe w Grecji, bardzo korzystnie położone jeśli chodzi o funkcjonowanie handlu i żeglugi. W czasach biblijnych liczyło ok. 600 tys. mieszkańców i stanowiło znaczący ośrodek nie tylko handlowy, ale też kulturowy i religijny. Jak to nierzadko bywa w przypadku portów, najszybciej docierały tam nie tylko dobre idee i prądy myślowe, ale i to, co grzeszne. Korynt znany był w ówczesnym świecie jako miasto o szczególnej swobodzie panujących tam obyczajów (nieprzypadkowe jest powiedzenie o „córach Koryntu”).

Święty Paweł przebywał w tym mieście 18 miesięcy i w tym czasie utrzymywał się z pracy własnych rąk (zajmował się wytwarzaniem namiotów). Przez ten czas mocno związał się z miejscową wspólnotą wierzących i nic dziwnego, że później utrzymywał z nią kontakt korespondencyjny. Pierwszy ze znanych nam listów wysłał z Efezu, w czasie swojej trzeciej podróży apostolskiej, zapewne wiosną 55 roku.

W liście Apostoł zajmuje się przede wszystkim praktycznymi problemami, z którymi borykała się koryncka wspólnota, a o których mu doniesiono. Występuje przeciw rozłamom zaistniałym w Kościele, piętnuje kazirodztwo, odwoływanie się do sądów pogańskich, rozwiązłość obyczajów, odpowiada na pytania o małżeństwo i dziewictwo, podejmuje temat spożywania mięsa ofiarowanego bogom pogańskim, podaje wskazania dotyczące zgromadzeń liturgicznych oraz wyjaśnia naukę o zmartwychwstaniu.

Najbardziej znaczące z wyżej wymienionych zagadnień jest w tym liście nauczanie na tematy moralne, związane ze sferą cielesną. Paweł nie opowiada się za żadnym ze skrajnych poglądów na ten temat; nie żąda bezwzględnego wyrzeczenia się doznań zmysłowych, jak też daleki jest od akceptowania rozwiązłości. Wyraźnie i jednoznacznie piętnuje kazirodztwo i nierząd. Wskazuje na wartość życia w czystości, jako na konsekwencję przyjęcia Dobrej Nowiny. Swoistym podsumowaniem tej części nauczania jest powszechnie znany i przez wielu na nowo odczytywany Hymn o miłości.

Drugim ważnym problemem podjętym w liście jest nauczanie o zmartwychwstaniu. Temat był ważny szczególnie dla wiernych wychowanych w kulturze greckiej, dla których ciało i dusza funkcjonowały w dwóch różnych płaszczyznach bytowych. Paweł nie sili się na dyskusję z oponentami na poziomie racji filozoficznych, ale wskazuje na konsekwencje przyjęcia wiary przez chrześcijan: „jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara”.