.

Biblijne ABC (9) - Święty Paweł.13 lipca 2014

Zanim przejdziemy do omówienia poszczególnych listów apostolskich, warto poświęcić nieco uwagi osobie Świętego Pawła Apostoła i znaczeniu jego działalności dla wczesnego chrześcijaństwa.

Pierwsi chrześcijanie pochodzili z narodu żydowskiego. Mówili tym samym językiem (na co dzień był to język aramejski), mieli te same korzenie, zachowywali te same zwyczaje, co ich rodacy trwający w religii mojżeszowej. Gromadzili się w świątyni jerozolimskiej i tam składali przepisane Prawem ofiary. Szybko jednak okazało się, że ich wiara w Jezusa – Zbawiciela jest nie do przyjęcia dla większości Żydów. Doszło do ostrego sporu, którego owocem było ukamienowanie diakona Szczepana. Uczestniczył w nim młody i zaangażowany faryzeusz Szaweł, pochodzący z Tarsu, a wykształcony w Jerozolimie. Gorliwość tego obrońcy judaizmu w obronie prawdziwej (w jego mniemaniu) wiary kazała mu prześladować młody Kościół, a nawet z własnej inicjatywy wyszukiwać i karać wyznawców nowej wiary. W tym celu udał się do Damaszku i to na przedmieściach tego miasta przeżył swoje osobiste spotkanie z Jezusem. Wydarzenie skutkuje całkowitą przemianą życia. Już jako Paweł staje się gorliwym głosicielem Ewangelii i z mocą przekonuje swych niedawnych stronników o prawdziwości zbawienia dokonanego przez Chrystusa. Z tego powodu szybko naraża się na prześladowania i zmuszony jest do usunięcia się do Tarsu.

Po pewnym czasie Paweł przybywa do Antiochii i w tym mieście rozwija swoją gorliwość apostolską. Wielki zapał i zaangażowanie każą mu szukać wciąż nowych zadań - wraz ze współpracownikami odbywa długie podróże misyjne. Działa początkowo wśród swoich rodaków pochodzenia żydowskiego, a gdy spotyka się z ich strony z odrzuceniem, kieruje swoje nauczanie ku poganom – ludziom pochodzącym z kultury greckiej. Bezapelacyjną zasługą Pawła jest fakt, że Dobra Nowina przełamuje bariery językowe i kulturowe; chrześcijaństwo przestaje być jednym z odłamów judaizmu, a staje się religią powszechną, otwartą dla wszystkich.

Owocami działalności Pawła były jego listy, przez które utrzymywał kontakt z gminami. Kilkanaście z tych pism włączono do kanonu Nowego Testamentu.

W czasie jednej z polemik z Żydami Paweł, jako posiadający obywatelstwo rzymskie, odwołuje się do sądu cesarskiego i w tym celu zostaje przewieziony do Rzymu. W tym mieście ponosi śmierć męczeńską przez ścięcie mieczem za panowania cesarza Nerona (64 lub 67 rok). W miejscu męczeństwa wzniesiono bazylikę Świętego Pawła za Murami.