.

Liturgia.1 czerwca 2014

Nieustannie spotykanym problemem jest stawianie w jednym rzędzie modlitwy prywatnej i udziału w liturgii.

Niejednokrotnie zdarza nam się słyszeć, ze ktoś się pomodli w domu i nie musi iść na Mszę Świętą. Czy rzeczywiście? Jednoznaczne i zwięzłe zdefiniowanie pojęcia liturgii jest trudne. Na podstawie nauczania Soboru Watykańskiego II można powiedzieć, że jest to Czynność kapłańska Chrystusa kontynuowana w i przez Kościół pod wpływem Ducha Św., poprzez którą On aktualizuje swoje uświęcające dzieło przez skuteczne znaki spełniające w ten sposób doskonały kult dla Boga i komunikując ludziom zbawienie. Podkreślmy, że: 1. mowa jest o czynności całego Kościoła, 2. będącej uaktualnianiem dzieła zbawczego Chrystusa i 3. posługującej się znakami.

Na liturgię chrześcijańskiej składają się: • sprawowanie sakramentów (na czele z Ofiarą Mszy Świętej i jej naturalnym jakby przedłużeniem – Liturgią Godzin); • sakramentalia (błogosławieństwa i poświęcenia); • celebrowanie pogrzebu chrześcijańskiego.

Liturgia sprawowana jest przez całą wspólnotę Kościoła, przy czym poszczególni uczestnicy pełnią w niej właściwe sobie funkcje. Oczywistym jest, że rolę specjalną mają tu celebransi, ale wszyscy uczestnicy mają być w liturgii nie widzami i słuchaczami, ale żywymi i czynnymi uczestnikami.

Istotą sprawowania liturgii są obecne w niej znaki i symbole. Nie mogąc pojąć i ogarnąć Nieskończonego Boga zmysłami ani rozumem, możemy zbliżyć się ku Niemu i uczestniczyć w Jego ekonomii zbawienia przez znaki, za pomocą których On sam zechciał nam swoją rzeczywistość przybliżyć.

Jako że liturgia jest czynnością Kościoła, nie ma w niej miejsca na dowolność ani prywatność. Posługujemy się w niej zatwierdzonymi księgami, wypowiadamy teksty i śpiewamy razem, jako jedna wspólnota.

Tradycja ukształtowała wiele elementów składających się na bogactwo liturgii. Można tu wymienić dla przykładu muzykę, kalendarz, obrazy, szaty, kult świętych, wystrój kościoła. W posługiwaniu się nimi także niedopuszczalna jest dowolność i widzimisię; służą one bogactwu treści i zrozumieniu istoty kultu.

Studiami nad rozumieniem liturgii i pogłębianiem jej znajomości zajmuje się odrębny dział teologii, nazywany liturgiką.